Galicja i Lodomeria - Ojczyzna przodków
Kwiecień 20, 2024, 03:26:39 *
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
 
   Strona główna   Pomoc Szukaj Zaloguj się Rejestracja  
Strony: [1]
  Drukuj  
Autor Wątek: Stanisławów - stolica Pokucia  (Przeczytany 7011 razy)
Marian
Użytkownik
**
Wiadomości: 96


« : Luty 28, 2010, 09:35:58 »

Stanisławów - stolica Pokucia
Stanisław S. Nicieja

http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100226/REPORTAZ/367229988

Stanisławów, miasto leżące u wrót Huculszczyzny, to najważniejszy po Lwowie ośrodek nauki, kultury i oświaty na Kresach Południowo-Wschodnich. Po wojnie nie tylko wygnano z niego Polaków, ale straciło nawet polską nazwę, bo dziś nazywa się Iwanofrankiwsk. Ma jednak mocne związki z Opolem.

Zapisane
Marian
Użytkownik
**
Wiadomości: 96


« Odpowiedz #1 : Luty 28, 2010, 09:36:29 »

Było to miasto prywatne Potockich. Stworzył je Andrzej Potocki i nazwał na cześć swego ojca hetmana Stanisława Rewery Potockiego i syna, również Stanisława, który później, mając niespełna 23 lata, na czele husarii zginął bohaterską śmiercią w czasie odsieczy wiedeńskiej w 1683 r.

Mówiono powszechnie, że jest to miasto Rewery, i nawet słynny pierwszoligowy klub piłkarski nosił nazwę "Rewera Stanisławów”. Przydomek pochodził od porzekadła re vera, co po łacinie znaczy "zaiste, zaprawdę, w rzeczy samej”. Takiego sformułowania używał często hetman Stanisław Potocki w swoich mowach i rozmowach prywatnych, aby podkreślić wagę jakiegoś tematu. Arystokraci używali różnych powiedzonek. Jeden z Radziwiłłów mówił często "rybeńko”, drugi "panie kochanku” i takie później mieli przydomki. Stąd Potockiego nazywano "Rewerą”.

Stanisławów leży w widłach dwóch rzek o nazwie Bystrzyca – Nadwórniańskiej i Sołotwińskiej, które niosą krystalicznie czyste wody z Karpat huculskich, gdzieś spod Kołomyi. Miasto powstało w niezwykle burzliwych w historii Polski latach 1654-1662, a więc w czasach, gdy potop szwedzki zalał Rzeczpospolitą, w momencie, kiedy Tatarzy i Kozacy Chmielnickiego palili dzikie pola i kiedy odrywali od Rzeczypospolitej wschodnie rubieże, kiedy Moskale okupowali Wilno. Wówczas Potoccy uznali, że tam, na przedpolach Pokucia, trzeba postawić twierdzę, która stawi opór Tatarom, Kozakom i Turkom.

Projekt tej fortecy sporządził Franciszek Corazzini z Awinionu. Ten nadworny architekt Potockich, korzystając z najlepszych wzorów francuskich, wykreślił wizję "miasta- słońca” – przestronnego wewnętrznie oraz otoczonego fosami i wałami ziemnymi. Korzystał też z pomysłów holenderskich i francuskiego mistrza fortyfikacji Sebastiana Vaubana. W rezultacie powstała twierdza trudna do zdobycia.
Zapisane
Marian
Użytkownik
**
Wiadomości: 96


« Odpowiedz #2 : Luty 28, 2010, 09:36:53 »

Fenomen Kudelskich

Jednym z najlepszych okresów w dziejach Stanisławowa był przełom wieków XIX i XX. Wtedy postawiono w tym mieście wiele pięknych, secesyjnych budynków, nawiązujących do najlepszych wzorów wiedeńskich. Secesja stanisławowska wyróżniała się bajkową ornamentyką, pięknymi balkonami, witrażowymi oknami i płaskorzeźbami o tematyce antycznej. Architektem, który położył szczególne zasługi dla piękna Stanisławowa, był Jan Tomasz Kudelski (1861-1937). Według jego projektu i pod osobistym nadzorem powstały imponujące, z secesyjnym wystrojem kamienice, wille i budynki publiczne, m.in. Poczta Główna, Bank Austro-Węgierski i Dyrekcja Kolei.

Kudelski zasłynął w Stanisławowie tym, że prowadził otwarty dom, w którym spotykała się bohema i cyganeria. Bywali tam głośny wówczas poeta Jan Kasprowicz i sataniczny powieściopisarz Stanisław Przybyszewski. Kudelski miał genialnego wnuka Stefana, który po II wojnie światowej w Szwajcarii zasłynął jako wynalazca profesjonalnego magnetofonu "Nagra” – od polskiego słowa nagrać. Otrzymał za to doktorat honoris causa Politechniki w Lozannie i w 1959 r. pierwszego technicznego Oscara za utrwalenie na jego magnetofonie muzyki do słynnego filmu "Czarny Orfeusz” Marcela Camusa. Film ten otrzymał też Złotą Palmę na festiwalu w Cannes za doskonałą muzykę i akcję, która dzieje się na rojnych ulicach Rio de Janeiro.

Stefan Kudelski jest jednym z najbogatszych Polaków, ma własną fabrykę w Szwajcarii i został zaliczony do pocztu "100 geniuszy szwajcarskich”. Przyjaźnił się w latach szkolnych z innym wybitnym stanisławianinem – Tadeuszem Olszańskim, który po wojnie osiadł w Opolu i tu uzyskał maturę w I Liceum im. M. Kopernika. Jego ojciec był znanym opolskim lekarzem. Olszański jest świetnym publicystą, reporterem "Polityki”, hungarystą, a ostatnio mistrzowsko napisanej, bestsellerowej książki "Kresy kresów – Stanisławów”.
Zapisane
Marian
Użytkownik
**
Wiadomości: 96


« Odpowiedz #3 : Luty 28, 2010, 09:37:33 »

W cieniu Lwowa

Stanisławów pozostawał zawsze w cieniu Lwowa i Krakowa, mimo że był jednym z najważniejszych ośrodków kultury galicyjskiej. Jej niezatartym, ale niestety wciąż niedocenionym śladem pozostaje architektura, bo miasto to miało szczęście i pożoga ostatniej wojny nie unicestwiła jego zabytkowych budowli tak, jak w pobliskim Tarnopolu.

Stanisławów był tyglem wielu narodów i wyznań. Polacy, Rusini, Żydzi, Ormianie, Węgrzy, Grecy, Karaimowie, Niemcy przez pokolenia przyczyniali się do rozwoju miasta. Kwitła wspólna kultura i sztuka. Miasto to wydało wielu wielkich Polaków, by wymienić tylko Wiktora Budzyńskiego – pisarza, poetę, twórcę "Wesołej Lwowskiej Fali”, uczonych - Mieczysława Klimaszewskiego, geografa, rektora UJ; Jerzego Kuryłowicza – językoznawcę; Barbarę Ludwiżankę – wybitną aktorkę; Jana Lama – pisarza, autora "Wielkiego świata Capowic”; generałów - Ludwika Bitnera, Bernarda Monda, Bolesława Popowicza, Stanisława Sosabowskiego – twórcę pierwszej polskiej brygady spadochronowej, bohatera spod Arnhem; Franciszka Karpińskiego – poetę, autora pieśni patriotyczno-religijnych, m.in. "Kiedy ranne wstają zorze”, "Wszystkie nasze dzienne sprawy” czy "Bóg się rodzi”.

W Stanisławowie zmarł i tam ma swój nagrobek Maurycy Gosławski, wybitny poeta, autor m.in. poematu "Podole”, oraz Agaton Giller – pisarz, jeden z przywódców powstania styczniowego. Ze współczesnych w Stanisławowie urodzili się: aktorka Anna Seniuk, publicyści Daniel Passent i Ryszard Marek Groński.
Zapisane
Marian
Użytkownik
**
Wiadomości: 96


« Odpowiedz #4 : Luty 28, 2010, 09:37:59 »

Opolska pamięć o korzeniach

Od wielu lat głoszę pogląd, że Opole i Stanisławów to miasta bliźniacze. Jak to? – może ktoś zapytać. 600 kilometrów, które dzielą te stolice ważnych historycznie europejskich regionów – Śląska i Pokucia – nie wykluczają takiego pokrewieństwa? Nie! Gdy się przyjrzeć historii pojałtańskiej Europy miast przesiedlonych, o podobnej architekturze i roli, jaką odgrywały w swoim regionie, to twierdzenie ma sens. Najbardziej ostrożne, udokumentowane wyliczenia wykazują, że ponad 2 tysiące Polaków, mieszkańców przedwojennego Stanisławowa i jego okolic, osiadło po wojnie w Opolu, w tym liczne grono inteligencji, która jest zawsze rdzeniem kultury miasta.

Wybitny polski poeta Bogusław Żurakowski, absolwent opolskiej WSP, był jednym z nich. Przyjechał do opuszczonego przez Niemców Opola u schyłku 1945 roku pociągiem pełnym przesiedleńców. Po raz pierwszy stanął na ziemi opolskiej wspólnie z matką, z setkami podobnych do nich wygnańców, na słynnym dworcu Opole-Wschód. Tam było wówczas przedmieście. Na dworcu dymiły parowozy, na otwartych platformach ryczały krowy, rżały konie, piały koguty, opatuleni, siedzący na walizkach ludzie mieli zalęknione oczy. Na placu, gdzie dziś stoją budynki Wyższej Szkoły Medycznej i akademiki Uniwersytetu Opolskiego, koczowali wygnańcy.

Przez Opole-Wschód przechodziły transporty, które później, po przeprawie przez niepewny most na Odrze, kierowano jeszcze dalej na zachód: do Brzegu, Oławy, Wrocławia, Legnicy i Żagania. Transport stanisławowian, z którymi przyjechał Bogusław Żurakowski, wszedł do legendy dzięki wierszowi o akcentach biograficznych. Wiersz nosi tytuł "Dworzec Wschodni”.

Z waliz, kufrów i skrzyń patrzyliśmy na pociąg ruszający dalej
a był to film krótki choć pełen ludzi prawdziwych stojących
w drzwiach (...)
Spojrzałem w przyszłość Opole miasto jeszcze śmiertelnie ciepłe
dymiło jak serwis więc ulicą Plebiscytową wjechaliśmy w tę zastawę
bochny czołgów pod deszczem już czerstwiały drzewa mokły skurczone
była jesień listopad spokój który zniszczył wojnę.

Bogusław Żurakowski, jak wykazał Alfred Wolny, swą poezją dotknął tułaczego losu przesiedleńców kilkakrotnie, m.in. w wierszach "Hamowanie” i "Podróż”.

Zapisane
galicja
Użytkownik
**
Wiadomości: 86


« Odpowiedz #5 : Lipiec 23, 2010, 16:04:58 »


"Podróże na kresy" to niezapomniane reportaże Stanisława Auguścika.
autor: Stanisław Auguścik
Telewizja edukacyjna
Fundacja Artystyczna Związku Młodzieży Wiejskiej

Filmy te są dygitalizacją do formatu dvd nagrania  VHS i znajdują się w prywatnej kolekcji.

@@@@@@@@@@@@@@@@


PODRÓŻE NA KRESY
 
- 12 płyt dvd , prod. 1992
 
#
 
     Płyta dvd nr 1
 

 
Kapłan z Gułagu cz. I - 29 min - wzruszająca opowieść o powrocie ks. Kazimierza Świątka z Gułagu do katedry w Pińsku na Polesiu
 
 Kapłan z Gułagu cz. II - 29 min –  odbudowa katedry w   Pińsku, którą  Białorusini chcieli zamienić w browar. Słynne nazwiska: Skirmutowie, Ordowie, Butrymowicze, Stankiewicze, Szpakowscy, Roszkiewicze i inni.
 
#
 
     Płyta dvd nr 2
 

 
Polesia czar - 26 min -  polska szlachta kołchozowa, umierające wioski - żyć jest lepiej, ale radości mało, piosenki polskie i białoruskie, chaty kryte słomą, dodatek za radioaktywność
 
Nieśwież - 25 min - Księstwo Ołyckie i Nieświeżskie. Księża, którzy uczą polskiego i malują kościoły. Klasztor s.s. Benedyktynek czy technikum z internatem? Brama Słucka – Ostra Brama Polesia.
 
#
 
         Płyta dvd nr 3
 

 
Kościoły Wołynia i Podola - 29 min -  Krzemieniec, Borszczów, Czortków, Kopiczyna,  cudowny obraz MB Borszczowskiej, Skała Podolska, Jeziorzany, Zbaraż, Gołuchów
 
Poczajów - 30 min -  Ławra Poczajowska-Jasna Góra Ukrainy, Poczajowskie dzwony, błogosławiony Kijów i jego grota.
 
#
 
           Płyta dvd nr 4
 

 
Z różnych stron Wołynia - 26 min - Korzec, Wiśniowiec, Zofiówka pod Humaniem. Słynne nazwiska, Wiśniowieccy, Potoccy   
 
Krzemieniec - 30 min -  miejsce urodzin J. Słowackiego. Losy Liceum Krzemienieckiego, pomordowani Polacy
 
#
 
          Płyta dvd nr 5
 

 
Buczacz - 28 min- opowieści  Jerzego Janickiego. Nad rzeką Strypą w XIV w. wybudowano tu zamek obronny, który należał do Buczackich, Golskich i Potockich. Zamek przetrwał napady Tatarów, Turków i Kozaków. W 1672 r., gdy Mahomet IV dowiedział się, że obroną kieruje żona właściciela Teresa Potocka, początkowo odstąpił od oblężenia i ofiarowanego okupu, lecz po pewnym czasie, zajął go na swoją czasową siedzibę.
 
Czortków - 24 min - Stary polski cmentarz z licznymi nagrobkami (zachowany, lecz w znacznym stopniu zdewastowany, mauzoleum i katakumby ofiar ukraińskich egzekucji z lat 1918-1919. Spoczywają tam prochy obrońców Czortkowa z okresu walk polsko-ukraińskich, m.in. młodzi Polacy 16-, 17-letni gimnazjaliści. Ruiny zamku czortkowskiego na tzw. Wygnance z XVI wieku .Kościół rzymskokatolicki pw. św. Stanisława w Czortkowie - dawniej kościół oo. dominikanów.
     
#
 
          Płyta dvd nr 6
 

 
Jazłowiec - 29 min - jedna z najstarszych osad polskich na Podolu. Własność Buczackich (którzy po osiedleniu się w Jazłowcu przyjęli nazwisko Jazłowieckich), Radziwiłłów i Koniecpolskich. Miejsce urodzenia poety Kornela Ujejskiego, oraz - prawdopodobnie - miejsce śmierci i pochówku wybitnego kompozytora doby renesansu Mikołaja Gomółki urodzonego w Sandomierzu. W miasteczku do chwili obecnej znajduje się klasztor Sióstr Niepokalanek (założony w 1863 przez przybyłą z Rzymu bł. Marcelinę Darowską).
 
W grudniu 1918 klasztor w Jazłowcu został zajęty przez wojska ukraińskie i zamieniony na więzienie dla internowanych Polaków. W lecie 1919 w wąwozach w pobliżu Jazłowca odbyła się trzydniowa, zwycięska bitwa 14 Pułku Ułanów (utworzonego w Rosji z Polaków służących w armii carskiej) z wojskami ukraińskimi. Od dnia zwycięstwa - 11 lipca 1919 pułk ten przyjął nazwę Ułanów Jazłowieckich.
 
Ostróg - 25 min - miasto na Ukrainie (obwód rówieński), nad rzeką Horyń przy ujściu Wilii, dawna rezydencja magnaterii polskiej. Stary gród ruski, wzmiankowany już w 1100; od drugiej połowy XII wieku w Księstwie Wołyńskim;
 
W latach 1919–39 w granicach Polski, w ówczesnym pow. zdołbunowskim, w dawnym województwie wołyńskim. Miasto było garnizonem macierzystym Batalionu KOP "Ostróg" i 19. Pułku Ułanów Wołyńskich. Podczas II wojny światowej, we wrześniu 1939 zajęty przez ZSRR i włączony następnie w składzie Ukrainy Zachodniej do ZSRR.
 
W Borszczówce niemieckie komando SS zamordowało 115 osób, w Lidawce zlikwidowano całą kolonię.
 
#
 
          Płyta dvd nr 7
 

 
Gdzieś na Bukowinie - 24 min - kraina historyczna położona pomiędzy Karpatami Wschodnimi a środkowym Dniestrem, podzielona po II wojnie światowej na Bukowinę północną (ukraińską) oraz Bukowinę południową (rumuńską). Stanowi północną część historycznej Mołdawii.
 
Skupiska miejskie terenów  Bukowiny, to przede wszystkim leżąca na południu Suczawa i rozwijające się na północy Czerniowce. Potężna twierdza suczawska do dziś imponuje swymi walorami obronnymi. Monastyry suczawskie, z monastyrem św. Jana z Suczawy na czele, świadczą o poziomie kultury prawosławnej całej ówczesnej Mołdawii.
 
Historia Czerniowiec była trochę odmienna, bardziej kupiecka. Czerniowce też później staną się stolicą austriackiej Bukowiny. Ziemie te były terenem nieudanej wyprawy króla polskiego Jana Olbrachta w 1497 r., którego wojska zostały zmuszone do odstąpienia od obleganej Suczawy, a następnie rozbite w lasach mołdawskich („Za króla Olbrachta, wyginęła szlachta”).
 
W marcu 1849 Bukowina została odłączona od Galicji i stała się osobnym krajem koronnym jako Księstwo Bukowiny z osobnymi organami władzy -  Prezydium Krajowym, sejmem krajowym i wydziałem krajowym.
 
 Zaleszczyki - 25 min - miasto na Podolu w zachodniej Ukrainie, położone w głębokim jarze w zakolu Dniestru, administracyjnie znajduje się w obwodzie tarnopolskim. Należały pierwotnie do Lubomirskich. Miastem stały się dopiero w 1766 jako własność króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, otrzymując plan regulacyjny zgodny z polską tradycją – prostokątny rynek z ratuszem pośrodku, kościołem parafialnym usytuowanym przy ulicy wychodzącej z narożnika rynku i szachownicą ulic. Z uwagi na swój specyficzny, bardzo ciepły klimat w II Rzeczypospolitej znany kurort ze wspaniałymi plażami nad Dniestrem, miejsce jedynego występowania wielu gatunków roślin, "stolica" uprawy winorośli. Co roku urządzano tu ogólnopolskie święto winobrania.
 
do Zaleszczyk na wypoczynek kilkakrotnie przybywał Marszałek Józef Piłsudski.
 
#
 
          Płyta dvd nr 8
 

 
Czerwony pas - 25 min
 
Nazwa Kołomyja ma związek z założycielem miasta królem halickim Kolomanem. W roku 1459 hospodar mołdawski Stefan III Wielki złożył tutaj hołd Kazimierzowi Jagiellończykowi. Jako powiat był jednostką administracyjną w okresie I Rzeczypospolitej, ziemia halicka, województwo ruskie od 1569 do 1772 r.
 
W latach 1886-1945 w Kołomyji funckjonowały tramwaje parowe. Przez cały okres swojej historii było nieustannie niszczone przez Tatarów, Kozaków oraz wojska mołdawskie.
 
Kosów Huculski czy Kosów Pokucki. Położony nad Rybnicą, dopływem Prutu.  W II Rzeczypospolitej miasto powiatowe województwa stanisławowskiego. Podczas inwazji sowieckiej na Polskę w 1939 roku tutaj rząd polski spędził ostatnią noc i przekroczył granicę z Rumunią na rzece Czeremosz.
 
Kuty - osiedle typu miejskiego nad Czeremoszem, w malowniczej okolicy górzystej na pograniczu Bukowiny. Od 1991 na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankowskim, rejonie kosowskim. W okresie międzywojennym Kuty słynęły jako miejscowość wypoczynkowa i ośrodek lokalnego rzemiosła artystycznego (tkactwo, hafciarstwo, garncarstwo).  Corocznie w dniu 13 czerwca odbywały się tu sławne odpusty ormiańskie, ściągające Ormian z Polski, Bukowiny, Mołdawii, a nawet Armenii
 
Czerniowce  - Miasto zostało przyłączone do Austrii w 1775 r. Podczas I wojny światowej zajęte przez Rosjan w kwietniu 1916, przez półtora roku było na linii frontu. W latach 1918-1940 należało do Rumunii . Latem 1940 przyłączone do ZSRR jako Czernowice. W latach 1941-1944 ponownie należało do Rumunii. Zdobyte przez Armię Czerwoną w 1944, przemianowane na Czerniowce. W latach 1945-1991 część Ukraińskiej SRR, od 1991 należy do Ukrainy i jest stolicą obwodu czerniowieckiego.
 
 
Huculska kolęda - 30 min  - Huculi to najciekawszy zabytek etnograficzny nie tylko na ziemiach polskich, lecz i w Europie.  Można spotkać wśród nich typy polskie, ukraińskie, węgierskie, rumuńskie, a nawet cechy antropologiczne tureckie i tatarskie czy wreszcie cygańskie i ormiańskie.
 
Hucuł od narodzenia do śmierci żył w świecie magii, wierzeń i demonów. Lasy, połoniny, potoki zaludniały różnego rodzaju złe siły. Człowiek mógł się przed nimi bronić zaklęciem, zielem, modlitwą.
 
#
 
 Płyta dvd nr 9
 

 
Żytomierz cz. I - 22 min
 
Żytomierz cz. II - 30 min - 
 
Założony w 884 roku. Żytomierz był jednym z największych miast Rusi Kijowskiej. Po oderwaniu przez Rosję Kijowa od województwa kijowskiego stał się w 1667 nową stolicą województwa. Od 1991 jest stolicą katolickiej diecezji kijowsko-żytomierskiej obrządku łacińskiego.Cmentarz polski (jeden z największych poza granicami Polski po Łyczakowskim we Lwowie i Rossie w Wilnie)
 
#
 
          Płyta dvd nr 10
 

 
Berdyczów - 25 min   -   miasto na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, siedziba władz rejonu berdyczowskiego, położone 44 km na południe od Żytomierza, nad rzeką Hniłopiat, prawym dopływem Teterewy.
 
Na mocy unii lubelskiej w 1569 włączony do Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Stanisław Zaremba (biskup kijowski) w 1647 został, wg wiernych, uzdrowiony za wstawiennictwem Matki Bożej Berdyczowskiej, której obraz ogłosił cudownym. Berdyczów nazywany został przez niego Ukraińską Częstochową..
 
Zjeżdżali się do Berdyczowa regularnie kupcy z najróżniejszych stron Europy. Z tego czasu pochodzi właśnie kupieckie zawołanie ... pisz do mnie na Berdyczów -  jako, że był to w życiu wędrownych kupców jedyny adres, gdzie było pewne, że w przeciągu 2-3 miesięcy na pewno się zjawią. Stąd poste restante Berdyczowa pełniła ważną rolę w przebiegu informacji handlowej.
 
Podczas II wojny światowej w sanktuarium berdyczowskim mieściło się rosyjskie więzienie.
 
Bar - 24 min -   Konfederacja barska (1768-1772) -  zbrojny związek szlachty polskiej utworzony w Barze na Podolu 29 lutego 1768 roku, z zaprzysiężeniem aktu założycielskiego w obronie wiary katolickiej i niepodległości Rzeczypospolitej, skierowany przeciwko: kurateli Rosji, królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu i popierającym go wojskom rosyjskim. Celem konfederacji było zniesienie ustaw narzuconych przez Rosję, a zwłaszcza dających równouprawnienie dysydentom.
 
#
 
     Płyta dvd nr 11
 

 
Łyczakowskie opowieści cz. I - 32 min - cmentarz Lwowa - historie grobów. Narratorem  jest prof. Stanisław Nicieja, znawca kresów wschodnich, historyk sztuki
 
Łyczakowskie opowieści cz. II - 26 min  Lekcja historii -  opowieść o ludziach. Zarówno o tych, którzy tworzyli jego klimat i krajobraz projektując i wykonując nagrobki, kaplice i rzeźby (m.in. Parys Filippi, Cyprian Godebski), jak i tych dla których były one zamawiane. Tu spoczywają m.in. Maria Konopnicka , Gabriela Zapolska, Seweryn Goszczyński, Artur Grottger, Prof. Stefan Banach, Mieczysław Gębarowicz, Karol Szajnocha, Walery Łoziński, Ludwik Kubala. Są na cmentarzu groby powstańców listopadowych i kwatera powstańców styczniowych. Cmentarz Łyczakowski, liczący 40 hektarów, jest klasycznym cmentarzem krajobrazowo– parkowym. Obszar, w którym go usytuowano stanowi malowniczy zakątek. Jest to jedna z najstarszych nekropolii istniejących do dziś w Europie.
 
#
 
Płyta dvd nr 12
 

 
Żółkiew - 26 min - miasto na Ukrainie, obwód lwowski, nad Świną. W latach 1951-91 nosiło nazwę Niestierow  od nazwiska lotnika rosyjskiego Piotra Niestierowa; spotykana jest również transkrypcja Nesterow). Do 17 września 1939 siedziba powiatu w województwie lwowskim.
 
Założona w 1597 przez hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. Była miastem prywatnym. Należało później do Daniłowiczów, Sobieskich i Radziwiłłów. Żółkiew była ulubioną rezydencją króla Jana III Sobieskiego. Król umocnił miasto nowoczesnymi obwarowaniami, dekorował też miasto w stylu barokowym, tu przywoził swoje liczne wojenne trofea. Żołkiew była garnizonem 6 Pułku Strzelców Konnych im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego.
 
W żółkiewskiej farze oprócz pięknych marmurowych nagrobków Żółkiewskich i Sobieskich (autorstwa Andreasa Schlütera) znajdowały się do 1939 ogromne malowidła batalistyczne obrazujące największe zwycięskie bitwy króla Jana III Sobieskiego i jego pradziada Stanisława Żółkiewskiego, tworzące jeden z najbardziej monumentalnych zespołów malarstwa batalistycznego w Europie:
 
Obrazy batalistyczne zostały na początku lat '60 XX wieku. umieszczone w Lwowskiej Galerii Sztuki w Olesku. Po wywiezieniu ich z kościoła w Żółkwi nie były nigdy eksponowane we wspólnym miejscu. Po upadku ZSRR i zwrocie kościoła katolikom obrazy te nie powróciły niestety na swoje dawne miejsce i pozostały w gestii galerii obrazów.
 
 Olesko - 25 min - Olesko położone jest 23 km na północ od Złoczowa, 72 km od Lwowa, 5 km od Podhorców przy szosie kijowskiej.
 
Budynek zamkowy dwupiętrowy z basztą w jednym z narożników oraz basztą przybramną, prowadzącą na dziedziniec zamkowy. W latach 80. XVII w. gruntownie odnowiony staraniem króla Jana III. Po I rozbiorze Polski zamieniony przez Austriaków na koszary. W 200 rocznicę Wiktorii Wiedeńskiej, w 1883, wykupiony z rąk austriackich. Podczas I wojny światowej poważnie uszkodzony, w latach 30. odnowiony, ponownie uszkodzony podczas II wojny światowej. W latach 1961-1965 odnowiony. Od 1975 pełni rolę filii Lwowskiej Galerii Sztuki. W zamku eksponowane są ogromne malowidła batalistyczne z żółkiewskiej fary, upamiętniające zwycięskie bitwy Jana III Sobieskiego i jego pradziada hetmana Stanisława Żółkiewskiego.
 
Kościół parafialny pw. św. Trójcy konsekrowany w 1597. Po II wojnie zamieniony na magazyn. Część wyposażenia znajduje się w Lwowskiej Galerii Sztuki. Obecnie w gestii cerkwi prawosławnej.
 
Podhorce - wieś w zachodniej Ukrainie, w rejonie brodzkim obwodu lwowskiego; 17 km. na płn.-wsch. od Złoczowa, 8 km. od Oleska i około 17 km. od m. Brody. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Podhorce w powiecie złoczowskim województwa tarnopolskiego.
 
Zamek w stylu villa castello należący pierwotnie do Stanisława Koniecpolskiego, zbudowany w latach 1637-1641. W zamku mieściła się dawniej piękna kolekcja malarstwa. Obrazy częściowo przechowywane są w Muzeum Okręgowym w Tarnowie, w Lwowskiej Galerii Sztuki (Lwów i zamek w Olesku). Najcenniejszy obraz z całej kolekcji, Miłosierny Samarytanin, dzieło Jacoba Jordaensa, ewakuowany wraz z pewną częścią zbiorów podhoreckich we wrześniu 1939 znajduje się obecnie w Sao Paulo jako własność Fundacji Romana Sanguszki.
 
Cerkiew z klasztorem Bazylianów (z XVIII w.) wybudowana na rzucie krzyża łacińskiego z fasadą w stylu barokowym.
 
 Kościół św. Józefa z lat (1752-1766), wybudowany na zamówienie Wacława Rzewuskiego, wg planów Romanusa. Kościół był najpierw kościołem zamkowym, a później parafialnym. Jest budowlą z półkolistą kopułą, oświetloną na szczycie latarnią i ozdobioną krzyżemAusteria - budynek dawnych stajen hetmańskich przekształcony w zajazd.
 
#
 
Informacje i zamówienia
 
 sokal2@wp.pl
tel. 660-332-172


@@@@@@@@@@@@@



Zapisane
potomek
Użytkownik
**
Wiadomości: 65


« Odpowiedz #6 : Sierpień 29, 2016, 12:23:53 »

.
29 sierpnia 1931 r. Zamach na Tadeusza Hołówkę




W Truskawcu koło Drohobycza ukraińscy nacjonaliści zamordowali działacza PPS Tadeusza Hołówkę. Poseł Bezpartyjnego Bloku Wspierania Rządu i jeden z bliskich współpracowników Józefa Piłsudskiego był zwolennikiem porozumienia z Ukraińcami na Wołyniu i w Galicji Wschodniej. Z tego powodu stał się celem dla Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów...


Cytuj


Proces o zabójstwo posła Tadeusza Hołówki w Samborze
/Z archiwum Narodowego Archiwum Cyfrowego


Co się stało z ukraińskimi zamachowcami? Danyłyszyn i Biłas zostali zatrzymani i przed sądem w Samborze skazani na karę śmierci. Wyrok wykonano.



Cytuj


Pogrzeb posła Tadeusza Hołówki w Warszawie



http://nowahistoria.interia.pl/kartka-z-kalendarza/news-29-sierpnia-1931-r-zamach-na-tadeusza-holowke,nId,1873371#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=firefox

.
Zapisane
Strony: [1]
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Sitemap

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

watahablackheart mexicas foside nowewienislawowo westsnipes