Agnes
Nowy użytkownik
Wiadomości: 45
|
|
« : Wrzesień 06, 2010, 07:47:17 » |
|
Jubileusz Lwowskiej Galerii Sztuki
W 2007 roku minęło 100 lat od dnia, kiedy na mocy decyzji Magistratu miasta Lwowa powstało nowe muzeum, mające dziś nazwę – Lwowska Galeria Sztuki. Wydarzenie to poprzedzała niemalże sensacyjna historia zakupu i przewiezienia zbiorów bogatego przemysłowca Jana Jakowicza ze wsi Siatkówce koło Winnicy. Oczywista była konieczność otwarcia muzeum, gromadzącego zbiory sztuki Galicji Wschodniej, w takim miejscu, jak Lwów.
Pierwsze zbiory
W tym czasie we Lwowie panował „szał muzealny”. Dla Muzeum Przemysłu Artystycznego, otwartego w roku 1874, zostały nabyte specjalne pomieszczenia przy ul. Hetmańskiej, 20 (ob. Prospekt Swobody). Z fundacji prywatnej Andrzeja Szeptyckiego, Metropolity lwowskiego obrządku greckokatolickiego, w 1905 roku zostało zorganizowanwe Ukraińskie Muzeum Narodowe. Szykowano się do otwarcia Muzeum im. Króla Jana III Sobieskiego w Kamienicy Królewskiej w Rynku, 6. W 1906 r. wystawiono kolekcję J. Jakowicza, będącą zaczynem Lwowskiej Galerii Sztuki. W roku 1912, po śmierci wybitnego historyka i pisarza lwowskiego, profesora Uniwersytetu Lwowskiego Władysława Łozińskiego, jego cenna kolekcja, na mocy testamentu, przeszła na własność miasta. Spadkobierca Władysława Łozińskiego, Walery Łoziński, po jakimś czasie przekazał Magistratowi sam budynek, należący do profesora. Znajdował się przy ul. Ossolińskich, 3 (ob. ul. Stefanyka). Galeria otrzymalła obecne pomieszczenia. Jednocześnie poszukiwano możliwości pozyskania specjalnych pomieszczeń do nowoutworzonej galerii – Pałacu Sztuki, który miałby się znajdować w centrum miasta, przy Placu Halickim. Jednak monumentalny projekt Wincentego Rawskiego, Prezesa Towarzystwa Politechnicznego oraz architekta Antoniego Łużyckiego nigdy nie został zrealizowany z powodu wybuchu I wojny światowej.
Rozwój Galerii do roku 1939
W 1914 roku znany mecenas nauki i sztuki Bolesław Orzechowicz zwrócił się do Magistratu Lwowskiego z apelem o ratowanie jego bogatych zbiorów w Kalinikowie opodal Lwowa przed możliwym zniszczeniem podczas działań wojennych. W marcu 1915 roku zbiory zostały przewiezione do Lwowa 15 wozami i na podstawie umowy przekazane pod patronat gminy lwowskiej. 24 września 1921 r. w dziewięciu salach parteru budynku Łozińskiego uroczysście otwarto ekspozycję o nazwie „Zbiory Bolesława Orzechowicza”. Pod koniec lat 20. XX w. Lwowska Galeria Narodowa zajmowała dwa pomieszczenia – szesnaście sal w Muzeum Artystyczno-Przemysłowym, gdzie znajdowały się polskie malarstwo i rzeźba, a także sale budynku Łozińskiego przy ul. Ossolińskich, 3. Mieściła się tu ekspozycja sztuki polskiej, a także dzieła artystów europejskich oraz wyroby z brązu, miniatury, grafiki. Na początku lat 30. XX w. zbiory galerii obejmowały ponad 2500 eksponatów. Galeria prowadziła aktywną działalność wystawienniczą. W tym czasie miała już filie. Były to: wybudowany na początku XVII w. zamek w Podhorcach oraz Panorama Racławicka (mal. Kossak, Styka, Rozwadowski, Batowski i inni), która mieściła się na terenie Targów Wschodnich – obecnie Park Stryjski.
Od pierwszych dni istnienia muzeum urządzanie i porządkowanie zbiorów było w gestii Marcelego Garasymowicza, znanego we Lwowie artysty, który w latach 1907-1931 był kustoszem galerii. We wrześniu 1939 roku życie Galicji i muzeów lwowskich uległo radykalnej zmianie. Zostały znacjonalizowane zbiory Dzieduszyckich, Gołuchowskich, Lubomirskich, Bowarowskich, Badenich, Pinińskiego etc, a także dzieła malarskie z muzeum Instytutu Stauropigijskiego, Wyższego Seminarium Duchownego, Muzeum Archidiecezjalnego, zamków w Krasiczynie i Podhorcach. W ciągu roku 1940 zbiory Galerii zwiększyły się do 4188 eksponatów. W pierwszych latach II wojny światowej nic nie zagrażało muzeum, które działało pod kierownictwem Iwana Iwańcia, artysty ukraińskiego. Jednak, bliżej do roku 1944, Niemcy zaczęli rekwirować i wywozić niektóre eksponaty i obrazy. Dla urządzenia wnętrz swych urzędów wywieźli do Niemiec 150 obrazów. Ślad po nich zaginął.
Po kolejnej reorganizacji muzeów lwowskich w roku 1945, do Galerii Sztuki zostają przywiezione nowe dzieła, przekazane z innych muzeów lwowskich. W roku 1963 odbyło się otwarcie nowej, poszerzonej ekspozycji, składającej się z dzieł sztuki zachodnioeuropejskiej i polskiej. Zbiory te są dziś uważane za największe na Ukrainie.
|